ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΙΙ: ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ !

Η διοικητική μεταρρύθμιση εμφανίστηκε σαν.. φούσκα στο χρηματιστήριο.

Έγιναν μελέτες από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Έγιναν θεματικά Συνέδρια της ΕΝΑΕ (Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος) και της ΚΕΔΚΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος) όπου αποφάσισαν ότι το 2010 στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα πάμε με το νέο νόμο του Καποδίστρια ΙΙ.
Έγιναν δηλώσεις Υπουργών, διάφορων ιθυνόντων και προέδρων οργανισμών της Τ.Α ,ακόμη και του Πρωθυπουργού, για την επερχόμενη μεγάλη αλλαγή στον Διοικητικό χάρτη της χώρας.
Μέχρι και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παπάγου έσπευσε να πάρει απόφαση ότι «εμείς δεν θέλουμε Διοικητική Μεταρρύθμιση, δεν θέλουμε συνένωση!»
Και μετά την καταιγίδα επήλθε η γαλήνη:
Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.
Μεταξύ μας. Επόμενο ήταν. Γιατί;
Διότι, για να γίνει Διοικητική Μεταρρύθμιση έπρεπε να συντρέχουν τρία πράγματα.

Πρώτον: Η Πολιτεία να ήταν αποφασισμένη να αποκεντρώσει εξουσία.
Δηλαδή, να γίνει μελέτη κατανομής νέων αρμοδιοτήτων, στο νέο διοικητικό περιβάλλον, όπου θα κάλυπταν πλήρως την αρχή της εγγύτητας και της επικουρικότητας.
Κυρίαρχο στοιχείο με βάσει το οποίο ξεκινούν τα πάντα.
Και όμως ουδείς ασχολήθηκε με τις αρμοδιότητες.

Δεύτερον: Η Πολιτεία να ήταν αποφασισμένη να στηρίξει την αποτελεσματική άσκηση των αρμοδιοτήτων με αυστηρά θεσμοθετημένους πόρους ώστε να υπάρχει οικονομική ευρωστία και ανεξαρτησία που πλήττει κέραια την πελατειακή σχέση, την κομματική εξάρτηση και την αυτονομία που πρέπει να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αντ’ αυτού, όλο το διάστημα μέχρι σήμερα εξαντλήθηκε σε συζητήσεις του να δοθούν τα φετινά χρωστούμενα (250 εκ. ευρώ) σε… δόσεις και πότε. Να δοθούν τα χρωστούμενα 15 ετίας (1,7 δις. Ευρώ) σε ομόλογα.( ζήσε Μάι μου!) και να αυξηθούν τα ποσοστά που εισπράττει η τοπική αυτοδιοίκηση από τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων από 50 σε 90% - πράγμα το οποίο έγινε - αλλά η Πολιτεία παρά το ότι κρατά το 10% των εσόδων αυτών, αποφάσισε να αυξήσει κατά 20% τα τέλη! Καταλαβαίνετε!

Τρίτον: Η Πολιτεία να ήταν αποφασισμένη και πολιτικά δυνατή για να συγκρουσθεί με όλους εκείνους οι οποίοι εναντιώνονται στις συνενώσεις των Δήμων – πράγμα απαραίτητο στο νέο διοικητικό χάρτη όπου πρέπει να μικρύνει ο αριθμός των Δήμων και να διευρυνθούν πληθυσμιακά και σε έκταση οι νέοι δήμοι που θα προκύψουν.
Το στοιχείο αυτό προσπάθησαν να το αντιμετωπίσουν με διάφορα σενάρια συνενώσεων είτε επιστημονικά είτε όχι.

Το τελευταίο… επιστημονικό που βγήκε μάλλον ήταν... πειραγμένο!
Διότι έδινε προτάσεις συνδυασμών Δήμων προς συνένωση του συστήματος τριών ανά δυο. Δηλαδή έπαιρνε μια ομάδα δήμων που γειτνίαζαν και τους ανακάτευε, είτε αυτός με εκείνον ή εκείνος με τον άλλον, και ότι φανταζόταν ο καθείς ανάλογα με τα συμφέροντά του. Δεν λέω ότι εντελώς τυχαία βρέθηκαν εκτός μελέτης οι περιοχές της Β΄Αθήνας και Α΄ Θεσσαλονίκης (βλέπετε είναι οι περιοχές με τα μεγαλύτερα συμφέροντα – πολιτικά εννοώ – και οι συγκρούσεις που θα προκύπτανε ήταν δύσκολο να αντιμετωπισθούν σήμερα).

Γι’ αυτό σας λέω... Καποδίστριας ΙΙ, προς το παρόν, ΤΕΛΟΣ!

Στις καλένδες...