Και σιγά – σιγά τα χρόνια περνούν. Τόσο… «σιγά» που η ζωή είναι ένα τριπλούν. Το πρώτο βήμα η νιότη, το δεύτερο η ωριμότητα, το τρίτο τα γερατειά.
Και εσύ νέος τώρα ασχολείσαι με τα σχολικά σου βιβλία. Και πολύ καλά κάνεις. Σχολείο – Σπίτι – Φροντιστήριο – Σπίτι – Διάβασμα – Διαδύκτιο – SMS – και λίγη έξοδο με τους φίλους.
Κάποια μέρα χωρίς να το καταλάβεις, λόγω ηλικίας, εγγράφεσαι αυτομάτως στους εκλογικούς καταλόγους του Δήμου.
Θα μου πεις . Και τι έγινε; Βασικά τίποτα. Ουσιαστικά πολλά...
Γιατί, από εκείνη τη στιγμή λειτουργεί ένα δικαίωμα και μια υποχρέωση που έχουν το ίδιο όνομα, ψήφος.
Δικαίωμα να ψηφίζεις, δηλαδή να συμμετέχεις ενεργά στην εκλογή των ατόμων για τον Δήμο, την Βουλή, την Ευρωβουλή.
Υποχρέωση, όχι τόσο από την άποψη της άσκησης του δικαιώματος, αλλά από την ουσιαστική πλευρά της κριτικής ψήφου. Της ψήφου που κατέληξες μετά από σκέψη, μετά από κρίση και είναι δική σου απόφαση.
Για να γίνει όμως αυτό το τελευταίο απαιτούνται γνώσεις, πληροφόρηση, ενδιαφέρον για τα κοινά.
Υπάρχουν αυτά σήμερα; Θα υπάρχουν τότε;
Μήπως πρέπει από σήμερα, από τώρα, να υπάρχει ένα – έστω μικρό – ενδιαφέρον για τα κοινά, την κοινωνία, την πόλη, την χώρα, τον κόσμο που ζεις;
Μήπως λοιπόν, ο νέος πρέπει από τα μαθητικά του χρόνια να ενδιαφέρεται για το «περιβάλλον» που ζει; Να το μαθαίνει, ίσως να θέλει να το αλλάξει κιόλας!
Γιατί όλα αυτά τα παραπάνω σε δυο κολόνες στηρίζονται, στην Οικονομία και την Πολιτική.
Και το πρώτο ενδιαφέρον ξεκινά από το… σπίτι σου. Από τον Δήμο. Από την Πόλη που ζεις!
Όταν ενδιαφέρεσαι για τα κοινά και πόσο μάλλον της πόλης σου, ενδιαφέρεσαι για τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, τους φίλους σου!
Ενδιαφέρεσαι για το σήμερα και την κάθε μέρα του αύριο ξεχωριστά!
