ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ: ΨΗΦΙΖΩ! ΓΙΑΤΙ;

Είμαι σίγουρος ότι για το μόνο πράγμα που δεν ψηφίζουμε στις 7 Ιουνίου είναι για την Ευρωβουλή.
Ποιος είναι αυτός ο ψηφοφόρος ο οποίος θα πάει να ψηφίσει – με το χέρι στην καρδιά – τον τάδε υποψήφιο ευρωβουλευτή, γιατί πιστεύει ότι είναι ικανός να τον εκπροσωπήσει επάξια στην Ευρωβουλή; ΚΑΝΕΙΣ!

Αν γινόταν μια δημοσκόπηση – λόγω και της προεκλογικής περιόδου – με το απλό ερώτημα «πέστε μας έναν ευρωβουλευτή από κάθε κόμμα που μετέχει σήμερα στην Ευρωβουλή», πόσοι νομίζετε ότι θα απαντούσαν;

Πιστεύω όχι πάνω από το 5% των ερωτηθέντων, για να μη πω ότι θεωρώ και πολύ αισιόδοξο το 5%.
Και όμως, τι κάνουμε σήμερα;
Εμείς, κανένα πρόβλημα!
Είμαστε έτοιμοι να ψηφίσουμε!
Και ξέρουμε τι θα ψηφίσουμε…αν αποφασίσουμε να ψηφίσουμε.
Ο καθένας το κόμμα του!! Απλά και χωρίς πολλά-πολλά.
Τώρα, το ποιος θα πάει στην Ευρωβουλή, τι μέρος του λόγου είναι, τι θα κάνει εκεί;
Ποιος νοιάζεται;

Εμείς λοιπόν ξεμπερδέψαμε ψηφίζοντας το κόμμα μας, για να έχουμε και να συζητάμε την επόμενη μέρα τα ποσοστά του καθενός που διαπλέκεται διαπλεκόμενος για το μέλλον της εδώ Βουλής.
Τα κόμματα; Αυτοί τι κάνουν;
Ποιος μας ενημερώνει γιατί να ψηφίσουμε;
Θα μας πούνε τι πρόκειται να διεκδικήσουν στην Ευρωβουλή για τη χώρα μας;
Και πώς αυτοί θα τα διεκδικήσουν καλύτερα από τα άλλα κόμματα για να τους προτιμήσουμε; Ή απλώς θα μας πούνε ψηφίστε το κόμμα σας γιατί είναι το …κόμμα σας;
Ποιος θα μας μιλήσει για το τι κάνανε οι Ευρωβουλευτές στην προηγούμενη περίοδο;
Τι διεκδίκησαν; Τι πήρανε; Τι αποκόμισε η Ελλάδα; Ποιες χώρες και σε ποιες περιπτώσεις, με τι θέσεις, τάχθηκαν υπέρ ή κατά των συμφερόντων της χώρας μας;
Ποια η γενικότερη στάση της ελληνικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Ήταν όλοι μια γροθιά στη διεκδίκηση των συμφερόντων μας ή όχι; Και γιατί όχι; Πού είναι το πρόβλημα;
Και τα ΜΜΕ με τι ασχολούνται;
Με την ενημέρωση των πολιτών για την Ευρωβουλή ή με τις δημοσκοπήσεις – ποιος είναι μπροστά ποιος πίσω – τις μίζες των σκανδάλων και την ενίσχυση της ανηθικότητας της πολιτικής ζωής του τόπου; Την απαξίωση της πολιτικής ζωής και της αισχρής και απαράδεκτης προσπάθειας ότι…όλοι ίδιοι είναι;

Αν ο κομματισμός είναι άρρωστος ας χτυπήσουν την νομενκλατούρα της διαπλεκόμενης ομάδας κάθε κόμματος.
Τη γνωρίζουν και τους γνωρίζουν!
Η ευθύνη όμως δεν είναι διάχυτη μόνο στους πολιτικούς των κομμάτων, δηλ. στα κόμματα, ούτε στους δημοσιογράφους, δηλ. στα ΜΜΕ.
Αλλά βαρύνει κυρίως εμάς.
Εμάς τους πολίτες. Διότι εμείς στο τέλος-τέλος ψηφίζουμε και εκλέγουμε, αναδεικνύοντας, την κάθε εξουσία.

Όταν εμείς διαγράφουμε την κριτική από το μυαλό μας και η μόνη μας θέση είναι «ψηφίζω κόμμα γιατί είμαι οπαδός του» τα όποια αποτελέσματα βαρύνουν εμάς και κανέναν άλλο.

Έχοντας λοιπόν υπόψη μας τα παραπάνω όταν σε ένα χρόνο περίπου θα κληθούμε να ψηφίσουμε για τον τόπο μας, την πόλη μας, τον Δήμο μας, τον Χολαργό μας, θα μπορέσουμε να σκεφτούμε κάτι άλλο υπερκομματικό ή σαν οπαδοί κόμματος θα ψηφίσουμε το κόμμα;

Μετά θα φταίνε εκείνοι που θα μας λένε…την πάτησες πάλι…πατριώτη!

Χρήστος Δασκαλόπουλος

Επικεφαλής Υπερκομματικής Ένωσης Χολαργιωτών

ΥΠΕΡ.Ε.ΧΟ