ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Θα ήθελα να γράψω τη σκέψη μου και πρότασή μου σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από όλα, θα έλεγα, τα πολιτικά κόμματα της βουλής σήμερα.

Πιστεύω ότι η κακοδαιμονία στην Τ.Α ξεκινάει από την ανάμειξη των κομμάτων σε αυτήν. Ανάμειξη που έχει να κάνει και ουσιαστικά υπάρχει στην αρρωστημένη κομματική αντίληψη της επιλογής των υποψηφίων Δημάρχων.

Τα λεγόμενα χρίσματα σπάνια ταυτίζονται με την ικανότητα του υποψήφιου πρώτον, να εκφράσει την πολιτική του κόμματος που τον επιλέγει, δεύτερον, να συγκεράση την πολιτική αυτή με το θετικό αποτέλεσμα υπέρ της κοινωνίας της πόλης του και τρίτον να λάβει τη σωστή θέση όταν το κομματικό συμφέρον συγκρούεται με το συμφέρον των πολιτών της πόλης του, δηλαδή το τοπικό συμφέρον. Και λέω σπάνια ταυτίζονται όχι μόνο γιατί σπάνια επιλέγονται οι ικανοί αλλά κυρίως επειδή πάντοτε στο τέλος - στη σύγκρουση κομματικών συμφερόντων με τα τοπικά συμφέροντα - επιβάλλονται οι κομματικές θελήσεις και απαιτήσεις των κομματικών μηχανισμών που ανέδειξαν τον υποψήφιο.

Τι σημαίνει όμως κομματικό και τι τοπικό συμφέρον;
Η επιλογή των υποψηφίων Δημάρχων είτε γίνεται από μια ομάδα η οποία ονομάζεται επιτροπή, είτε γίνεται με τις λεγόμενες προκριματικές τοπικές εκλογές, έχει ένα κοινό βασικό και επικίνδυνο χαρακτηριστικό, είναι αποτέλεσμα κομματικών μηχανισμών.

Ως αποτέλεσμα λοιπόν των κομματικών μηχανισμών, κουβαλάει μαζί της την πελατειακή σχέση αλλά και την πελατειακή αντίληψη οι οποίες δημιουργούν την εξάρτηση.
Αυτή η εξάρτηση είναι ο καταστροφέας της αυτονομίας της πολιτικής γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, αυτονομία της πολιτικής σημαίνει γνήσια λαϊκή έκφραση όταν όμως δεν υπάρχει εξυπηρέτηση συμφερόντων. Επίσης, αυτονομία της πολιτικής υφίσταται όταν η πολιτική εκφράζεται από το καθεστώς της ελεύθερης αυτοδιοίκησης ώστε ο καθορισμός των θεσμών και της λειτουργίας τους να γίνεται από τα ίδια μέλη της κοινότητας και όχι από εξωτερικούς παράγοντες που στην περίπτωσή μας λέγονται κομματικοί μηχανισμοί.

Η αντίληψη των επιλογών υποψηφίων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με την ανάμειξη των κομματικών μηχανισμών (είτε με τη μορφή επιτροπών ,είτε με προκριματικές εκλογές γιατί πάντα οι μηχανισμοί επηρεάζουν αναμειγνυόμενοι και καθορίζουν το αποτέλεσμα) καταστρέφουν και αναιρούν και ένα άλλον καθοριστικό παράγοντα πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης και στάσης. Την συμμετοχή του πολίτη. Την συμμετοχική δημοκρατία. Με την έννοια πάντοτε ότι εμείς συμμετοχή θέλουμε από όλους τους πολίτες και όχι μόνο τους κομματικούς φίλους.

Η συμμετοχή του πολίτη και η συμμετοχική δημοκρατία καταργείται, δολοφονείται και εξαφανίζεται όταν σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας της συμμετοχής στην τοπική κοινωνία εκφρασθεί η θέλησή της σε κάποιο τοπικό ζήτημα το οποίο μέλλει να συγκρουσθεί με την θέληση και άποψη των κομματικών μηχανισμών. Τότε οι παρεμβάσεις και οι πιέσεις των ενδιαφερομένων κομματικών μηχανισμών θα αναγκάσουν τους εκλεκτούς τους να φανούν συνεπείς στην πελατειακή σχέση και ταυτόχρονα υποκριτές στη συμμετοχική δημοκρατία.
Πιστεύοντας λοιπόν σε ένα αποκεντρωμένο κράτος, όπου η τοπική αυτοδιοίκηση θα πρέπει να χειρίζεται τις αρμοδιότητες , που με νέα κατανομή θα δοθούν στη βάση της αρχής της εγγύτητας και της επικουρικότητας συνοδευόμενες από αυτοτελείς (αυστηρά νομοθετημένους) πόρους , η διαδικασία επιλογών των υποψηφίων Δημάρχων – Κοινοταρχών απαιτείται να αφεθεί στις τοπικές κοινωνίες.

Εκεί, στις τοπικές κοινωνίες, η κάθε προσωπικότητα ο κάθε επίδοξος υποψήφιος Δήμαρχος αυτόνομα ας εκφράσει την απόφασή του να προσφέρει με τις ικανότητες του στην πόλη του. Και ο πολίτης είναι πολύ ώριμος και θα νοιώσει περισσότερο ελεύθερος, χωρίς εξαρτήσεις και πελατειακές σχέσεις, χωρίς "κομματική πειθαρχεία" να εκφράσει τη θέλησή του για το καλό της πόλης του.
Έτσι μπορεί και το κάθε πολιτικό κόμμα να αποδείξει την δημοκρατικότητά του, την πίστη του στην αυτονομία της πολιτικής, την συμμετοχική δημοκρατία και την θέση του ότι , η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον πυλώνα της Δημοκρατίας.


Χρήστος Δασκαλόπουλος